Η έλλειψη τεχνικής κατάρτισης αποτελεί ένα διαρθρωτικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας

Αναφερόμενος κάποιος στο οικονομικό πρόβλημα της  Ελλάδας, εστιάζει συνήθως  στα διαρθρωτικά προβλήματα που συνδέονται με τον κομματισμό, την πολυνομία και την μη παραγωγικότητα του δημόσιου τομέα.

Στο άρθρο αυτό θα σταθούμε σε ένα λιγότερο γνωστό πρόβλημα που αφορά την έλλειψη τεχνικής κατάρτισης αλλά και της ποιότητας ή ακόμη και της διάρκειάς της, στα λιγοστά επαγγέλματα που υπάρχει τεχνική κατάρτιση.

Πράγματι στα περισσότερα επαγγέλματα απουσιάζει η τεχνική κατάρτιση των εργαζομένων, με συνεπαγόμενο αποτέλεσμα:

1)      τη χαμηλή ποιότητα παραγόμενου προϊόντος ή παρεχόμενης υπηρεσίας

2)      τη χαμηλή παραγωγικότητα

3)      τη μείωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων (κυρίως έναντι των ξένων),

4)      τον ανορθολογισμό της αγοράς

5)      τη μείωση της εμπιστοσύνης του καταναλωτή

6)      το αυξημένο κόστος σε βάθος χρόνου ή και άμεσα

7)      τη μείωση του παραγόμενου πλούτου

8)      τη χαμηλή ποιότητα υποδομών κοινωνικής ωφελείας

9)      την αύξηση των ελλειμμάτων  και τέλος

10)  τη χαμηλή ποιότητα ζωής

Δε θα εστιάσουμε αναλυτικά σε κανένα από τα αποτελέσματα στο πως δηλαδή και το γιατί. Κάτι τέτοιο θα έπαιρνε αρκετό χρόνο και νομίζω ότι ο καθένας μας εύκολα μπορεί να καταλήξει στα ίδια συμπεράσματα, αναλογιζόμενος το πρόβλημα της έλλειψης ποιοτικής κατάρτισης, πόσο μάλλον στοιχειώδους τοιαύτης. Θα σταθούμε στο γιατί δεν προχώρησε η χώρα μας στην τεχνική κατάρτιση.

Η οποιαδήποτε τεχνική κατάρτιση προαπαιτεί την ύπαρξη επαγγελματικού περιγράμματος. Το επαγγελματικό περίγραμμα στην ουσία ορίζει το επάγγελμα, τις δεξιότητες και τις ικανότητες που απαιτούνται για τη άσκησή του. Αυτό λοιπόν το τόσο στοιχειώδες έλλειπε από τη χώρα μας και μόλις τώρα (κατόπιν Ευρωπαϊκής οδηγίας) προχωρούμε στην υλοποίησή του.

Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εταιρειών Μόνωσης συμμετέχει στον ορισμό του επαγγελματικού περιγράμματός του τεχνίτη μονώσεων και προβλέπουμε ότι μέσα στον τρέχοντα μήνα (Νοέμβριο) θα το έχουμε ολοκληρώσει και υποβάλλει στο ΕΚΕΠΙΣ. Ελπίζουμε ότι μέσα στους πρώτους μήνες του 2010 θα έχουμε πλέον οριοθετημένο το επάγγελμά μας, έτσι ώστε να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε και σχολές τεχνικής κατάρτισης μονωτών. Αυτό θα αναβάθμιζε το επάγγελμά μας αλλά και θα μείωνε στο ελάχιστο τον αθέμιτο ανταγωνισμό.

Επαγγέλματα εξαιρετικά επικίνδυνα ακόμη και για τη δημόσια ασφάλεια (όπως των τεχνιτών που εργάζονται σε διυλιστήρια, ή σε ανακύκλωση τοξικών ή επικίνδυνων αποβλήτων) δεν έχουν περάσει από καμία τεχνική κατάρτιση, αφού δεν έχει ορισθεί καλά καλά το επαγγελματικό τους  περίγραμμα. Αντιλαμβάνεται λοιπόν ο οποιοσδήποτε πόσο σημαντικό βήμα είναι για τη δημόσια ασφάλεια αλλά και την οικονομία, η γρήγορη ολοκλήρωση των επαγγελματικών περιγραμμάτων αλλά και η άμεση έναρξη μετά από την περάτωσή τους, η δημιουργία σχολών τεχνικής κατάρτισης.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να κατανοήσει η κυβέρνηση πόσο κεφαλαιώδες είναι για την αναζωογόνηση της οποιαδήποτε οικονομίας η τεχνική εκπαίδευση και η τήρηση προδιαγραφών ποιότητας στα προϊόντα και τις υπηρεσίες. Σήμερα μάλιστα που η οικονομική κατάσταση έχει πλησιάσει τα όρια της χρεοκοπίας, οποιαδήποτε καθυστέρηση προς αυτή την κατεύθυνση αγγίζει την ανευθυνότητα.

 

Γιώργος Μαυρουλέας

Μέλος της ΜΚΟ Σόλων

Πρόεδρος του ΠΣΕΜ